حسادت می‌کنند که پرسپولیس سرمربی داخلی داشته باشد | به جز دایی، دو گزینه دیگر هم می‌توانند جانشین اوسمار باشند

 پایان رأفت در مورد جدایی اوسمار و اینکه سرمربی بعدی پرسپولیس داخلی باشد یا خارجی، اظهار کرد: اینکه رضا درویش از سوی کمیته اخلاق با محرومیت ۲۰ روزه مواجه شده، نباید باعث شود تا مسئله مهم انتخاب سرمربی جدید به تعویق بیفتد. پرسپولیس بارها و بارها اسیر این موضوع شده که پیش از شروع فصل برای انتخاب سرمربی چالشی جدی داشته است. از طرفی باید سوال کنیم وقتی سرمربی خارجی می‌آوریم، آیا توانایی‌های آن را داریم که تمامی خواسته‌های او را اجرایی کنیم؟ پرسپولیس که نمی‌تواند سرمربی معمولی بیاورد و باید سرمربی مطرح و صاحب سبک استخدام کند. وقتی مربی خارجی می‌آوریم توقع از باشگاه دارد که همه شرایط برای او فراهم باشد و وقتی می‌بیند زیرساخت‌های لازم در اختیار باشگاه نیست، پولش به موقع پرداخت نمی‌شود با نارضایتی کار می‌کند.

مخالف مربی داخلی برای پرسپولیس حسود است

وی ادامه داد: دلیل اینکه گفته می‌شود سرمربی داخلی نداریم که بتواند پرسپولیس را هدایت کند، از روی حسادت است. مگر یحیی گل‌محمدی چند قهرمانی برای پرسپولیس به دست نیاورد، حالا که اوسمار دستیار او رفته، می‌توانیم بار دیگر گل‌محمدی را بازگردانیم، موانع بازگشت او برداشته شود، گزینه بسیار خوبی برای هدایت تیم است. علی دایی، حسین عبدی و حمید درخشان هم هستند که می‌توانند هر کدام از آنها سرمربی پرسپولیس شوند. متاسفانه اعتماد و اعتقاد به سرمربی ایرانی نیست. تیمی که می‌خواهد به لیگ نخبگان آسیا برود، باید از هر نظر تیم کاملی باشد. از سرمربی گرفته تا بازیکنان و تمامی امکاناتی که تیم به آن نیاز دارد. سرمربی خارجی به زمان هم نیاز دارد تا تیم را بشناسد و با فضای فوتبال ایران شناخت پیدا کند. با تعلل در انتخاب هم زمان از دست می‌رود. ضمن اینکه مربیان خارجی می‌آیند و با پرسپولیس موفق می‌شوند، به تیم‌های بزرگ‌تر می‌روند و از این تیم سکوی پرتاب می‌سازند، اوسمار که قرارداد ۳۰۰ هزار دلاری داشت، به دنبال قرارداد یک میلیون دلاری بود که پس از مخالفت باشگاه قراردادش را تمدید نکرد.

فوتبال ایران مثل نفت‌مان فوران می‌کند

بازیکن سابق پرسپولیس در مورد قانون سقف بودجه باشگاه‌های لیگ برتری عنوان کرد: صحبت از فوتبال حرفه‌ای می‌کنیم، اما در عمل به شکل دیگری کار را پیش می‌بریم. فقط درباره سرمایه‌گذاری تیم‌های عربی حرف زده‌ایم، اما هیچ‌گاه به درآمدهایی که آنها از طریق سرمایه‌گذاری به دست می‌آورند اشاره‌ای نکردیم. اگر بازیکنان شاخص خارجی را جذب می‌کنند، در مقابل درآمدهای بسیار خوبی را از شهرت این بازیکنان به دست می‌آورند که از بازاریابی است. در ایران ایجاد مانع می‌کنیم و نمی‌گذاریم باشگاه‌ها حرفه‌ای شوند. اگر رونالدو و خانواده‌اش به عربستان می‌روند، به معنای زندگی راحت در عربستان است و صنعت توریسم هم توسعه پیدا می‌کند. فوتبال ایران مثل نفت‌مان است و فوران می‌کند، اما مدیریت نمی‌کنند. کشورهای عربی هم نفت دارند ولی از صنعت فوتبال به درآمدزایی رسیده‌اند. در لیگ نخبگان آسیا، تیم‌های کشورمان از نام ایران دفاع می‌کنند. باید به آنها ابزار رقابت بدهیم نه اینکه با قانون سقف بودجه دست و پای آنها را ببندیم. قهرمانی پرسپولیس مرهون بازیکنان خارجی و مهره‌هایی است که در نیم فصل جذب کرد، کمک کنیم تا این تیم قهرمان آسیا شود و اعتبار فوتبال باشگاهی ایران را بالاتر ببرد.